Από την αρχή της γέννησης, αυτού του αγοριού, οι γιατροί επεσήμαναν πως έχει προβλήματα με την αναπνευστική του οδό. Στην ηλικία των 8 μηνών, προσβλήθηκε από πνευμονία. Εκείνα τα χρόνια, δεν είχα ακόμη ασχοληθεί με την ανάπτυξή μου και για μένα, ως μητέρα, ήταν σημαντική η υγεία του παιδιού μου. Ακόμα και τότε καταλάβαινα, την βαθιά σημασία του γιου μου, την εκκεντρικότητά του και την μοναδικότητα του.
Από τότε, πέρασαν 5 χρόνια. Ένας από τους ιούς μου, ο Ιωσήφ, άρχισε να με ακολουθεί από μόνος του. Όταν έκανα Kriya Suntami γιόγκα, έτρεχε με χαρά και επαναλάμβανε, τις αναπνοές και τις κινήσεις του σώματος . Ένα όμορφο πρωί, κάθισε δίπλα μου, σε ένα χαλάκι για γιόγκα και με ανιδιοτελή χαρά άρχισε να εκτελεί την ανάσα που έγινε τόσο διάσημη "Τζάλα-Πα". Η επιθυμία και το πάθος του γι' αυτή την ανάσα, αυξανόταν μέρα με την μέρα.
Θέλω να σημειώσω, με μεγάλη χαρά, πως, η συνεχείς, εξουθενωτική ασθένεια της αναπνευστικής του οδού έχουν εξαφανιστεί. Οι πνεύμονές του λειτουργούν υγιέστατα! Δεν ασφυκτιά πια και έχει σταματήσει να αρρωσταίνει κάθε φορά, έτσι και τον χειμώνα.
- Νομίζετε, έγινε κάποιο θαύμα;
Σίγουρα! Όμως, δίχως τις ομαδικές μας προσπάθειες και την Θεϊκή Βούληση, δεν θα γινόταν τίποτε.
Comentarios